الگویابی روابط ساختاری متغیرهای محیط کلاس، اهداف پیشرفت، تفکر تأملی و عملکرد در درس ریاضی

چکیده:برای بررسی الگوی روابط ساختاری میان متغیرهای ادراک از محیط کلاس، اهداف پیشرفت، تفکر تأملی و عملکرد دانش‌آموزان در درس ریاضی، تعداد 500 نفر از دانش‌آموزان دختر دوره متوسطه شهر کرمان در رشته‌های ریاضی- فیزیک و علوم تجربی با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای انتخاب شدند و مورد مطالعه قرار گرفتند. برای اندازه‌گیری متغیرها از پرسش­نامه اداراک از محیط کلاس (فراسر و همکاران،1996) پرسش­نامه اهداف پیشرفت (میگلی و همکاران،2000) پرسش­نامه تفکر تأملی (کمبر و همکاران2000) و نمره آزمون پایانی درس ریاضی استفاده شد. برای تحلیل داده‌ها از روش مدل معادلات ساختاری استفاده شد. نتیجه تحلیل آماری نشان داد که داده­ها با مدل پیشنهادی فان (2008) برازش نداشت. با کنترل مفروضه ثابت ماندن واریانس مانده‌ها، الگوی جدیدی به­دست آمد که برازش داده‌ها با آن الگو درحد مطلوب بود. یافته‌های پژوهش حاضر نشان می‌دهد اثر درگیری دانش‌آموزان با تکالیف (میزان شرکت، علاقه و توجه به فعالیت­های کلاسی و بررسی درستی مطالب جدید) بر گرایش به عملکرد مستقیم و معنادار است. درگیری با تکالیف و فعالیت­های کلاسی تنها مؤلفه‌ای است که بر عملکرد ریاضی دانش‌آموزان اثر مستقیم دارد. اثرات اهداف گرایش به تسلط بر فهمیدن و تفکر انتقادی وگرایش به عملکرد بر عمل عادی (خودکار و بدون تأمل) مستقیم و معنادار است. همچنین، اثرات جهت­گیری وظیفه‌مدار بر تأمل و عمل عادی مستقیم و معنادار است. در حالی‌که انسجام گروهی (همبستگی دانش‌آموزان) بر اجتناب از عملکرد به‌طور مستقیم اثر می‌گذارد. به‌طور خلاصه می‌توان نتیجه گرفت که مؤلفه‌های ادراک از محیط کلاس، به‌طور مستقیم و غیر مستقیم بر اهداف پیشرفت، تفکر تأملی و عملکرد دانش‌آموزان در درس ریاضی اثر می‌گذارد. با وجود این برای قضاوت دقیق‌تر درباره‌ نقش میانجی اهداف پیشرفت و تفکر تأملی در تعیین رابطه­ میان محیط کلاس و عملکرد تحصیلی، به مطالعات بیشتری نیاز داریم.